De weg van de Vorst
Van jongen naar man.
Op dit pad van Zelfrealisatie is het steeds bewuster worden van mijn eigen plek een lange weg van vallen en opstaan. Voor mij en de meeste mannen een erg hobbelige weg om te Zijn wie en vooral ook wat ik daadwerkelijk ben. Juist door de kuilen te truikelen en tegen rotsen te stoten leerde ik ze steeds beter te zien. Hoe kon ik ooit zo blind zijn ze niet te zien! Nu ik ze zie voel ik me man. Nu loop ik erlangs of klim ik er overheen, waad ik door de beken en zwem ik door de soms woeste golven van de zee zonder van mijn pad te geraken.
Van man naar Koning.
Ik heb mijn gewaar zijn nodig, ik zie de obstakels verschijnen, de sluiers herkennend. Nu kan ik genieten van de wandeling en het uitzicht. Waar was ik al die tijd?! Nu hier in de warme zon, soms in de schaduw. In mijn basis is het gewoon en heel fijn. Als er zich een uitdaging voordoet, voelt het als een uitnodiging om me van de Koning in mij bewust te zijn, de Koning die in elke man, de koningin die in elke vrouw in potentie aanwezig is. Ik hoef hem slechts bewust te zijn om te weten dat het waar is dat ik Koning ben. Niemand hoeft het me meer te vertellen, en oh wat ben ik dankbaar voor alle leermeesters, alle kuilen en hobbels! Hoe anders kon zulk goede raad nu van binnenuit naar boven borrelen. Als een boom die ooit een zaadje was en de aarde opzij moest duwen te groeien tot volle boom om steeds meer het licht toe te laten.
Van Koning naar Vorst
Koning is een gevoel, te ervaren in Mijn Zijn. Statig en erect, mijn ego zient. Mijn plek in genomen. De wereld is een mogelijkheid om mijn Ziel uit te drukken, te leven vanuit het hart. Het pad van de Koning is een uitnodiging om te ontwaken, te ontwaken in het Zijn die “ik” ben. De Vorst is de levensstroom, de totaalheid voelend, helemaal op z’n gemak, totale ontspannenheid en aanwezigheid. Werkelijk innerlijke rust. Als een boom die z’n takken en bladeren uitstrekt en de volle zon ontvangt, één met de wortels en de stam zelfs de aarde, de zon en de sterren, het leven zelf.
Wat uiteindelijk overblijft is gewoon Jezelf/Mezelf, dat ik kan zeggen en voelen dat ik een leuke fijne man ben, blij ben met Mezelf en anderen mogen daarvan meegenieten.