Het innerlijk kind

Een moeder die bepalend was en een vader die afwezig was in onze opvoeding, in ieder geval emotioneel.
Hierdoor kan de initiatie van jongen naar man niet geheel plaats vinden. Hierdoor zitten we nog met een gat die niet opgevuld kan worden, een behoefte aan ‘altijd meer!’ of ‘niet genoeg’, een zoekendheid naar ‘iets’ wat ons wel bewust of onbewust dat gevulde gevoel wel kan geven, we vinden het tijdelijk in allerlei afleiding. Moe van dit herhalend patroon is het als een wedstrijd die nooit gewonnen kan worden.
Daarom is het nodig dat we elkaar als mannen vinden en dit met elkaar onderzoeken en transformeren. Zodat we steeds meer onszelf kunnen zijn. En dat is wat we zoeken, dat is wat we willen vinden, zo willen we leven en in het leven, in onze gezinnen staan. Als man, geliefde, vader, wijze, naast onze vrouwen die we moeten beschermen en eren.
Ons Zelf kennen, weten en voelen is het hoogste goed, de toegang tot gevuldheid.

Deze zeer toepasselijke tekst kwam ik tegen in het boek van Ton van der Kroon, De terugkeer van de Koning:
Pas als de man zelf de verantwoordelijkheid gaat dragen voor zijn eigen behoeften, is hij in staat loste komen van de moeder. Hij zal daarvoor een band moeten opbouwen met zijn eigen innerlijk kind, ernaar luisteren, het aandacht geven, enzovoort. Het innerlijk kind moet weten dat er voor hem gezorgd wordt, dat het gezien wordt, dat zijn verlangens gerespecteerd worden. Als een man voor zijn innerlijk kind weet te zorgen wordt hij werkelijk volwassen. De verantwoordelijkheid die hij voor zichzelf draagt kan zich dan uitbreiden naar verantwoordelijkheid voor zijn partner, voor zijn gezin en voor de wereld waarin hij leeft. Hij vraagt geen aandacht meer, bewust of onbewust, maar kan aandacht geven; hij hoeft de wereld niet meer te controleren, zodat die aan zijn eisen voldoet, maar kan haar dienen en voeden met zijn creativiteit en kracht.
Er ligt een belangrijke taak voor mannen om opnieuw gestalte te geven aan een mannelijke wereld waarin zorg en broederschap weer de basis vormen in plaats van competitie en wantrouwen. Een wereld die mannen bekrachtigt in plaats van ontkracht, waarin er betrokkenheid is in plaats van onverschilligheid. Waarin mannen zich gezien en ondersteund voelen, zodat schuld veranderd in trots, angst in moed, vrijblijvendheid in verantwoordelijkheid.